(ustronne miejsce)

См. также в других словарях:

• miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

• miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

• kąt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kącie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce między dwiema stykającymi się powierzchniami, np. ścianami; róg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawić coś w kącie. Postawić kogoś za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ustronny — euf. Ustronne miejsce «ubikacja»: Ambasador brytyjski w Warszawie, wydając kolację na cześć znakomitego gościa, wpadł na fatalny pomysł, żeby zaprosić na nią również korespondenta Murdocha w Polsce. Ów młody człowiek już następnego dnia opisał w… …   Słownik frazeologiczny

• ustronny — «położony na uboczu, oddalony od miejsc ludnych, uczęszczanych; odludny, zaciszny, odosobniony» Ustronna alejka, uliczka. Ustronne miejsce. Ustronny zakątek …   Słownik języka polskiego

• ustronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który położony jest z dala od czegoś, zwłaszcza od ludzkich siedzib; odludny, zaciszny, odosobniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustronna plaża. Ustronne miejsce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zacisze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaciszeszy {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, gdzie panuje spokój, cisza; miejsce ustronne, oddalone od ludzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować w zaciszu. Szukać jakiegoś zacisza. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ustronie — n I; lm D. ustronieni «miejsce ustronne, okolica odludna, zaciszna, położona na uboczu; zacisze, zakątek» Leśne, górskie ustronie. Ciche, wiejskie ustronie. Mieszkać na ustroniu. ◊ przestarz. Trzymać się, żyć na ustroniu «żyć z dala od świata, od …   Słownik języka polskiego

• zakątek — m III, D. zakątektka, N. zakątektkiem; lm M. zakątektki «miejsce ustronne, położone na uboczu; małe pomieszczenie, zakamarek» Znał wszystkie zakątki miasta. Najdalsze zakątki kraju …   Słownik języka polskiego